Ik ben Eric, trotse broer van Leah en tevens vanaf het begin lid van het bestuur van de Lovely Leah Foundation.  Mijn rol binnen het bestuur is wisselend, maar ik richt mij voornamelijk op de toekomst van de stichting.

Het doet mij veel deugd dat we in Leah’s naam jonge kankerpatienten op verschillende vlakken kunnen ondersteunen. Tijdens Leah’s ziekte werd het duidelijk dat er nog veel verbetering mogelijk is in de (psycho-sociale) begeleiding van jongvolwassenen met kanker. AYA’s vormen echt een groep die tussen wal en schip raken: vaak zitten ze precies in een leeftijd waarin ze juist in het proces zitten om onafhankelijk te worden van hun ouders en omgeving, maar dat nog niet geheel kunnen zijn, al helemaal niet als ze ziek worden. Nog afgezien van de praktische omgang hiermee is de invloed van een dergelijke ziekte en besef om sterfelijk en kwetsbaar te zijn, en soms zelfs echt de dood in de ogen te kijken, gigantisch. Omdat de groep relatief klein is, is er nog niet zoveel bekend over hoe AYA’s hier het beste bij begeleid kunnen en moeten worden, en dit is iets wat ons tijdens de behandeling van Leah erg duidelijk is geworden. 

Met onze stichting hoop ik dat wij, geheel in Leah’s stijl - met doorzettingsvermogen, maar zonder al te veel grootspraak of behoefte om in het middelpunt  te staan - ons stukje kunnen bijdragen in het helpen van de AYA’s van nu en van de toekomst.